حقوق ناشی از رای شرکا در شرکت: «هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای حق رأی می باشد، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد». بدین قرار، نسبت سهم الشرکه هر یک به کل سرمایه شرکت، میزان حق رأی وی را تعیین می کند. لیکن در این مورد نیز، مانند اکثریت لازم برای تصمیم گیری یا تغییر اساسنامه، مقررات قانون، آمره نیست و اساسنامه می تواند در حق رأی شرکاء، نسبت مذکور را ملحوظ نداشته و در مورد آن ترتیب دیگری را اعمال کند. مثلاً به همه شرکاء بدون در نظر گرفتن مقدار سهم الشرکه آنها، حق رأی برابر مقرر دارد یا برای احد از آنان، علی رغم داشتن سهم الشرکه کمتر از دیگران، پنجاه درصد آراء را منظور نماید. «هر یک از شرکاء به نسبت سهمی که در شرکت دارد، دارای حق رأی می باشد، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد». بدین قرار، نسبت سهم الشرکه هر یک به کل سرمایه شرکت، میزان حق رأی وی را تعیین می کند. لیکن در این مورد نیز، مانند اکثریت لازم برای تصمیم گیری یا تغییر اساسنامه، مقررات قانون، آمره نیست و اساسنامه می تواند در حق رأی شرکاء، نسبت مذکور را ملحوظ نداشته و در مورد آن ترتیب دیگری را اعمال کند.
حق رأی شرکاء و اکثریت لازم برای اخذ تصمیم در مجامع عمومی در بیشتر شرکت ها تا حدودی مشابه است و برای برخی صلاحیت های قانونی استثنائاتی در قانون وجود دارد.
قواعد مربوط به حق رأی شرکاء و اکثریت لازم برای اخذ تصمیم
قانون تجارت ،درباره اخذ تصمیم شرکاء اکثریتی را مقرر نمی کند. ولی مواردی از قبیل تقویم سهم الشرکه های غیرنقدی، انتقال سهم الشرکه، تبدیل شرکت به شرکت سهامی، انحلال شرکت قبل از موعد را به رضایت همه شرکاء یعنی به اتفاق آراء آنها موکول می نماید. به طور کلی می توان گفت، جز در� مواردی از جمله� موارد مزبور، که قانون تجارت صریحاً اتفاق آراء شرکاء را لازم دانست، در سایر موارد اخذ تصمیم به اکثریت مطلق آراء شرکاء خواهد بود. در هر حال شرکت نامه یا اساسنامه شرکت تضامنی یا شرکتی نسبی ، می تواند برای موارد اخیر، ترتیبی را که برای اخذ تصمیم لازم می داند، تعیین کند.
